Trusaiche blogaichean
Powered by WPeMatico
Powered by WPeMatico
Le Steaphan
Falaich thu fhèin mar chùlanach
am broinn do sheòmair chadail
a dh’ullaich do mhàthair chaomh dhut,
bhon a tha buirb air do thòir.
Buirb thapaidh nach do stad
gus do chiont a chur an teagamh,
cha d’ chuir ’ad ceist anns a’ chasaid
a chuala thu nad sheasamh.
Chan ann gun fhios a bha thu
dar ràinig ’ad do stairseach fhèin,
is cha do dh’fhan thu ann
a bhith gearrte às mar loch-bhlèin.
Stuigeadh annad na coin
bho stèisean gu port-adhair,
feadh frìthean an àrd-bhaile
ach ghabh na h-ùmpaidhean sgàth.
Is ann nach robh iad eòlach ort,
’s chan fhac’ ’ad broinn do mhàileid;
shaoil iad thu bhith teicheadh bhuap’
seach bhith dol am bad do nàmhaid.
Le Steaphan Mac Risnidh
Powered by WPeMatico
Bha mi ri ur taobh tro thoileachas is cruas
Aig bàs is breith, aig stèidh do sheanchais
Bu mhise air bilean ur Dè an àm breitheanais
Bu mhise a chùmadh blàths ri ur caidreachas
Is truagh mise on a thrèig sibh mi
Bha mi nur cuideachd nuair ’shiubhail sibh bho thùs
Tro tìr, is tonn, is teagamh bu mhise ur misneachd
Tromhamsa a chuireadh an sgeulachd air gleus
Bu mhise a thug tuairisgeul air na bha ri teachd
Is truagh mise on a thrèig sibh mi
Bha mi a’ cluich leibh is sibh nur pàistean
– Bu mhise a thug sibh ciall ur càirdeasan
– Bu mhise a chuir an cèill ur ciad ghaol
– Bu mhise a thug brìgh do ur saoghal
Is truagh mise on a thrèig sibh mi
Thàinig am buille is thàinig gu cruaidh e
Claidheamh air a shàthadh tro mo chridhe
Fo ur sùileansan a chaidh mo leagail
Nam ablach; mo dheò lem fhuil gam fhàgail
Is truagh mise on a thrèig sibh mi
Càit’ a bheil sibh a’ tàmh a chlann mo ghaoil?
Cò na briathran coimheach a-nis ur n-iùl?
A threòir bhuam sibh do thìr an aineoil
Fada bhon dùthchas a dh’fhàg sibh air ur cùl
Is truagh mise on a thrèig sibh mi
‘S mise a tha dìleas dhuibh agus bidh gu bràth
Ge dìmeas mo dhàimh cha traogh mo ghràdh
Am measg nam faileas an cùl ur n-inntinne
Sin mise a’ feitheamh gu foighidneach ur pilltinne
Powered by WPeMatico
Ann an 1765 chaidh dealbh a pheantadh dhen teaghlach aig a’ mharsanta tombaca
John Glassford. Lorgar fìor bhrìgh na h-ìomhaighe anns na rudan nach fhaicear.
Naoi aodannan aibhseach
Air an aiseig ann am frèam oir
Sùilean nan dubh linneachan
Gun annta fiamh aigne
Ìomhaigh dhachaigheil
A roghnaicheadh dhomh
Tro faileasan fada tìm
Teachdaireachd sheòlta
Aig gach suathadh-bruis mìn
Soirbheachas bheatha
Torrachas: toirbheartas
Saoibhreas: sealbhachas
Ach, cò an sgeul nach deach innse
A tha am falach anns an duibhre?
Co na taibhsean nach do nochdadh
Ag èigheachd gu sàmhach an sgeòil?
Maoidheadh fhiachan is misge
Cagar mnà is cloinne a dh’eug
Cràdh-chaoineadh thràillean
An cuimhne air ìobairt do bhreug
Powered by WPeMatico
Seo dàn spioradail a rinneadh le Liam Alastair Crouse, a fhuair duais nan sgrìobhadairean ùra airson na bàrdachd ann an 2019. Tha am pìos a’ suidheachadh dìleab agus làthaireachd na Crìostachd an cois nàdar is cruthaidheachd Uibhist, a’ tarraing air cuid de bheul-aithris na sgìre, can, mu Choinneach no mun bhrìdean. Aig bonn na duilleige, tha clàradh dheth a’ gabhail an dàin (agus na rainn ann an òrdugh eadar-dhealaichte).
Nach cluinn thu an ceòl ud a dheònaicheas gràs Dhè?
O èist ris an laoidh tha gun chaochladh gun àicheadh:
Air osag na gaoithe thar aodann nan àrd-bheann,
Air gàirich a’ chuain tha bith-bhuan air na tràighean.
Gur fada is cian bha an Trianaid na làthair
An ceàrnaidhean tuath air an cuairtich an sàile;
Tha eachdraidh na Crìosdachd gu dìomhair san àrainn
Mar neamhnaid co-shìnte ri mìorbhailean nàdair.
Le spiorad na Cruthaidheachd gu ciùin anns an àite
Tha tighinn fa-near dhomh mar bheannaich gu gràdhmhor
Am brìdean thug dìon don mhac, Ìosa, o nàmhaid –
Rìgh Herod ’s an t-eachraidh – fon fheamainn rinn shàbh’ladh.
O stèidhicheadh tràth ann nuair thàinig an cràbhach,
Air taisteal gu crìochan na rìoghachd fo aidmheil,
Chuir Coinneach air leathad an eaglais an càradh
Gu sgaoileadh na fàisneachd aig fàidhean air Pàrras.
An Soisgeul rinn fàs às an làrach sa bhàgh ud,
An làthair na Trianaid bha riamh anns na h-àirdean:
Fo sgàil na Beinn’ Mòire tha còmhnaidh le ’gràsan –
Mar chaithris an Aoin air A chaoraich gun fhàilneadh.
Tha sòlas na sìthe san tìr seo an-còmhnaidh,
Le beannachd an Triath a tha riarachadh dòchais,
O mhullach nam beanntan gu gleanntan ar n-eòlais,
Tha m’ anam gu mùirneach an ùmhlachd Do thròcair’.
Powered by WPeMatico
Le Steaphan
Tomhas de bhàrdachd eile. Tha seo co-cheangailte ris na beachdan aig mòran de luchd-“cha bu chòir” air na meadhanan sòisealta nuair a thug iad mun aire droch-bhuil “Breat-a-mach”. Dhan sgrìobhadair seo, bha nàdar de “phlìonas” a’ tighinn tarsaing anns a’ bheòlagraich mhilis a bha a-nis a’ dol air ais ’s air adhart air Twitter eadar muinntir “bu chòir” agus “cha bu chòir”.
Le Steaphan Mac Risnidh
Powered by WPeMatico
Ged a tha an saoghal air fàs nas neo-fhoirmeile agus is tric a chithear fir gnìomhachais is poilitigs às aonas tàidh orra san latha th’ann, tha fhathast cuid a shuidheachaidhean ann far a bheilear a’ sùileachadh gun cosg na fir tàidh. Ach nach e rud caran neònach a th’ann an tàidh nuair a smaoineachas sinn mu dheidhinn?
Taidh
Faigh deagh-phìos anairt
Fear le dath a thig riut
Nam faighear a leithid ann
An taobhsa den chruinne
Geàrr dheth stiall dìreach
Leud a h-aon no dà òirleach
Stiall a thèid barra-chaol
Bho earball gu earball
Cha bu mhiste thu goban a chur ann
Fear dhiubh aig gach ceann
Mus tèid mu do mhuineal an stiallsa
Snaimh air a ceangail innte gu finealta
Teannaich an t-snaidhm mu d’amhaich
Gus am bi thu an impis do thachdadh
Gun stad a chur gu h-iomlan
Air fuil fhaighinn gu d ‘eanchainn
Feuch am fàg thu fad fada gu leòr
Fear a ghabhas greimeachadh air
Mas ann ann an sabaid thu
No air do shlaodadh mar chù
‘S tus’ san urrainnear suim a chur a-nis
Ge duine ìosal no uasal thus’
Na dìochuimhnich; mus fhalbh thu robhad
A’ chòrr de d’ aodach a chuir umad
Powered by WPeMatico
Le monanicleoid
Mise a’ coimhead air na cinn-phollan
san lochan
a’ phioghaid a’ coimhead air a’ chat
san fheur
an seann fhear a’ coimhead air an arbhar
a’ fàs
an sùil mhòr àrd os cionn
gun choimhead
air dad sam bith
Tadhail air an claidheamh is an fheàrsaid
Powered by WPeMatico
